Η ανάδειξη των περιβαλλοντικών θεμάτων στην ημερήσια θεματολογία των μέσων μαζικής επικοινωνίας είναι υπόθεση των τελευταίων 25 ετών, κυρίως λόγω των πιεστικών προβλημάτων που συνδέονται με την κλιματική αλλαγή. Επιπλέον, θέματα όπως η ατμοσφαιρική ρύπανση, η βιοποικιλότητα και η προστασία του χερσαίου και υδάτινου περιβάλλοντος, η αειφόρος ανάπτυξη, αλλά και η χρήση των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας απασχολούν τα μέσα και φθάνουν στους πολίτες που τα αντιμετωπίζουν είτε ως παρατηρητές, είτε ως ενεργά υποκείμενα. Γίνεται, λοιπόν, προφανές ότι η διαχείριση της περιβαλλοντικής πληροφορίας και ο τρόπος με τον οποίο επικοινωνείται στο κοινό αποτελούν σημαντικά ζητούμενα τόσο για τους δημοσιογράφους, ως φορείς του οικολογικού μηνύματος, όσο και για τις υπόλοιπες κατηγορίες εμπλεκόμενων (stakeholders), όπως οι πολιτικοί δρώντες, οι περιβαλλοντικοί οργανισμοί, οι Μη Κυβερνητικοί Οργανισμοί, οι φορείς εκπαίδευσης, αλλά και οι εταιρείες που αναπτύσσουν δραστηριότητες που επηρεάζουν το περιβάλλον.
Το οικοσύστημα της περιβαλλοντικής πληροφόρησης γίνεται ένα πεδίο, στο οποίο καλούνται να συνυπάρξουν και συχνά να αντιπαρατεθούν διαφορετικές ομάδες δρώντων που πρεσβεύουν διαφορετικές απόψεις, κουλτούρες και στάσεις απέναντι στα ζητήματα περιβάλλοντος. Στόχος, λοιπόν, της παρούσας ανακοίνωσης είναι αφενός μεν να καταγράψει τις διαφορετικές διαδρομές των φορέων της περιβαλλοντικής πληροφόρησης στη χώρα, αλλά και να αναδείξει τους παράγοντες που οδηγούν στην ύπαρξη ελλείμματος στην περιβαλλοντική πληροφόρηση, με στόχο την αντιμετώπισή του που θα σημάνει ταυτόχρονα και τη μετάβαση σε μια κοινωνία των πολιτών περιβαλλοντικά ενήμερη και υπεύθυνη.
Πολίτες ενημερωμένοι και ευαισθητοποιημένοι σε περιβαλλοντικά ζητήματα, μπορούν να γίνουν και πιο ενεργοί, επηρεάζοντας θέσεις, αποφάσεις και πολιτικές προς όφελος του περιβάλλοντος και της αρμονικής συνύπαρξης σε αυτό. Επίσης, στο πλαίσιο της επισκόπησης των κυρίαρχων θεωρητικών τάσεων θα αναδειχθεί η αναγκαιότητα της απόκτησης γνώσεων επικοινωνίας από τους περιβαλλοντικούς επιστήμονες, η διαδικασία με την οποία τα περιβαλλοντικά θέματα καταλαμβάνουν θέση στην ημερήσια θεματολογία και ο ρόλος που παίζουν τα μέσα και ειδικότερα τα νέα μέσα στη διαχείριση των περιβαλλοντικών ζητημάτων.