Είναι πολύ σύνηθες το «μότο»: το νερό είναι το πολυτιμότερο αγαθό επί γης και χωρίς αυτό ζωή όπως την ξέρουμε δεν θα υπάρχει.

Κατ’ επέκταση ευθύνη και δικαίωμα αναφαίρετο του πολίτη είναι να υπερασπίζεται τη διατήρηση και προστασία του και να επεμβαίνει όπου αυτό ζημιώνεται ή μολύνεται/ρυπαίνεται.

Η μείωση της ποιότητας και ποσότητας του διαθέσιμου νερού σχετίζεται με πολλές ανθρώπινες δραστηριότητες και κυρίως από πλευράς φορέων και υπηρεσιών διαπιστώνεται μια έλλειψη ορθής διαχείρισής του αγαθού. Η Κρήτη δεν αποτελεί ,δυστυχώς ,την εξαίρεση που επιβεβαιώνει τον κανόνα. Σε αυτό το συμπέρασμα καταλήγει και η έρευνα που διεξάγεται για το φλέγον θέμα του νερού από τα Παρατηρητήρια Δικαίου Δυτικής και Ανατολικής Κρήτης, όσο και από τη χρήση της εφαρμογής για έξυπνες συσκευές που λειτουργούν στα πλαίσια του προγράμματος LIFE NATURA THEMIS.

Η πλειονότητα των περιπτώσεων που καταγράφηκαν στα πλαίσια του έργου, αφορούν :μπάζα αναμεμειγμένα με απορρίμματα τα οποία είναι οικιακά (παλιές ηλεκτρικές συσκευές, απόβλητα από ανακαινίσεις κτιρίων κτλ)

Εκτός των στερεών αποβλήτων, αποβάλλονται ανεξέλεγκτα και οικιακά υγρά απόβλητα και λύματα από κατοικίες που έχουν συνδέσει το αποχετευτικό τους σύστημα με κοντινά ρυάκια ή ρέματα. Δηλαδή όχι πρόβλημα μόνο για το περιβάλλον αλλά και για τη δημόσια υγεία.

Γράφει η κ. Κ.Μπαξεβάνη, εξωτερική συνεργάτης στο ΜΦΙΚ, στο ByBus 3μηνιαιο περιοδικό για την ΚΤΕΛ freepress/άνοιξη 2019.