Στο σύνολο της Ανατολικής Κρήτης, το έτος 2016 διατηρείται η παραβατικότητα στο μέτωπο του αιγιαλού και της παραλίας, καθώς το έγκλημα της μεταβολής αιγιαλού συνεχίζει να είναι το συχνότερα διωκόμενο έγκλημα (αυθαίρετες κατασκευές σε αιγιαλό, όπως προβλήτες, σκάλες, ράμπες, εκσκαφές, αμμοληψίες κ.ά.).
Τα υπόλοιπα κυριότερα εγκλήματα καταγράφονται στο φυσικό περιβάλλον και εμπίπτουν όλα στις περιοχές του Δικτύου Natura. Παράνομη θήρα και εμπρησμός από αμέλεια είναι κατά σειρά συχνά διωκόμενα εγκλήματα. Παράνομη βόσκηση, εκχέρσωση δασικής έκτασης και απόβλητα αποτελούν οχλήσεις που πιέζουν περαιτέρω τα ενδιαιτήματα των ειδών της άγριας χλωρίδας και πανίδας.
Η έρευνα του έτους αναφοράς 2016 ήταν περιορισμένη λόγω των συνεχών αποχών εργασίας των Δικηγορικών Συλλόγων ολόκληρης της χώρας. Τα παρακάτω αποτελέσματα εμφανίζουν τις εξ΄αναβολής συζητηθείσες υποθέσεις προηγουμένων ετών που συζητήθηκαν με ειδική άδεια την περίοδο αποχής των δικηγόρων.
Σε σύνολο ελεγμένων 83 υποθέσεων υποβάθμισης εντός των περιοχών Natura 2000 της Κρήτης αναλύθηκαν τα δεδομένα συστηματικά ως εξής:
Από τους 83 δράστες περιβαλλοντικών εγκλημάτων που παραπέμφθηκαν στα ποινικά Δικαστήρια της Ανατολικής Κρήτης, μόνο 12 καταδικάσθηκαν. Το ποσοστό 51% των αθωώσεων αυξήθηκε ελάχιστα σε σχέση με το 2015 (48%). Το ποσοστό 26 % των καταδικαστικών αποφάσεων επίσης μειώθηκε ως προς το προηγούμενο έτους (33,3%). Η παύση της δίωξης (λόγω του Ν. 4411/16) διπλασιάστηκε φτάνοντας στο 11 % (το 2015 ήταν στο 5,7%). Πρόστιμο επιβάλλεται σε 2% των υποθέσεων. Περιβαλλοντική αποκατάσταση δεν διατάσσεται.
Η μεγάλη πλειονότητα των ποινών που επιβάλλονται είναι ποινές φυλάκισης. Επισημαίνεται ξανά ότι οι ποινές φυλάκισης δεν εκτίονται αλλά συνήθως αναστέλλονται επί τριετία. Το κυρωτικό αποτέλεσμα, η τιμωρία, δεν επέρχεται ποτέ για το δράστη με αρνητικό αντίκτυπο στη συμμόρφωση του. Η περιβαλλοντική αποκατάσταση συνεχίζει να αποτελεί άγνωστο εργαλείο για το Δικαστήριο. Επιβλήθηκε ένα πρόστιμο ύψους 600 € στο Μον.Λασ. Το ¼ των υποθέσεων αναβλήθηκαν παρότι αφορούσαν πράξεις που είχαν τελεσθεί τα έτη 2011, 12, 13.
Το ποσοστό αναβολών μειώθηκε σε σχέση με το προηγούμενο έτος, γεγονός όμως που σχετίζεται με τον κίνδυνο παραγραφής. Πρέπει να σημειωθεί ότι η αποτελεσματικότητα της δίωξης και η δυνατότητα αποκατάστασης του περιβάλλοντος μειώνεται όσο ο χρόνος μεταξύ τέλεσης και δικαστικής συζήτησης αυξάνεται.
Από το 75% των υποθέσεων που συζητήθηκαν, προέκυψαν καταδικαστικές αποφάσεις στο 25%. Το ποσοστό καταδίκης ήταν μειωμένο σε σχέση με το δικαστικό έτος 2015 (34%). Το ποσοστό αθώωσης ήταν αυξημένο κατά δεκατέσσερις ποσοστιαίες μονάδες 55% σε σχέση με το προηγούμενο έτος (41%).
Σημαντικό εύρημα είναι το ποσοστό 9% παύσης της δίωξης λόγω του νεοεισαχθέντα νόμου 441/2016, που «αξιοποιήθηκε» άμεσα από τους συνηγόρους υπεράσπισης των δραστών περιβαλλοντικών εγκλημάτων.