Ο Δήμος ελέγχει την ταυτότητα των δηλητηριασμένων ζώων βάσει του άρθρου 94, 5, 17 του ν. 3052/2010. Αν το δηλητηριασμένο ζώο βρέθηκε μέσα σε βοσκότοπο ευθύνεται ο Δήμος βάσει του άρθρου 94,5,4 του ν. 3852/2010 λόγω μη ορθής διαχείρισης του βοσκοτόπου. Αν το δηλητηριασμένο ζώο είναι αδέσποτο ο Δήμος έχει ευθύνη περισυλλογής κατά το άρθρο 94, παρ. 2,28 του ν. 3052/10 και κατά το άρθρο 9 παρ. 1 του Ν. 4039/12. [Τα αδέσποτα ζώα που περισυλλέγονται, οδηγούνται στα υπάρχοντα καταφύγια αδέσποτων ζώων συντροφιάς, στα δημοτικά κτηνιατρεία ή σε εξαιρετικές περιπτώσεις σε ιδιωτικά κτηνιατρεία βάσει του άρθρου 9, παρ. 4 του ν. 4039/12]. Ο Δήμος είναι προσωρινός κάτοχος του δηλητηριασμένου ζώου βάσει του άρθρου 5, παρ. 2 του ν. 4039/2012. Ως κάτοχος τοξικού αποβλήτου (α. 11 παρ. 6 του ν. 4042/12) ευθύνεται για τη διαχείρισή του βάσει του άρθρου 14, 37 του ν. 4042/12.

Μέτρα που μπορούν να ληφθούν από τους ΟΤΑ

Το Ελληνικό κράτος από το 2010 δεν σχεδιάζει βάσει περιβαλλοντικών δεδομένων (δεικτών υποβάθμισης και εγκληματικότητας), αλλά βάσει οικονομικών δεδομένων (ρυθμός ανάπτυξης παραγωγικών δραστηριοτήτων, αύξηση δραστηριότητας). Το καθεστώς επιτροπείας και οι μνημονιακές δεσμεύσεις περιορίζουν τον εθνικό νομοθέτη. Οι τοπικές αυτοδιοικήσεις μπορούν να αναλάβουν να καλύψουν αυτό το κενό. Αφενός, γιατί έχουν τη Συνταγματική υποχρέωση του Άρθρου 102 του Συντάγματος για τη διαχείριση των τοπικών υποθέσεων και αφετέρου, γιατί η νομοθεσία τους παρέχει τα ρυθμιστικά εργαλεία για την προστασία του τοπικού περιβάλλοντος.

1. Διατάξεις προστασίας περιοχών NATURA 2000

Οι παρακάτω διατάξεις παρέχουν σε Περιφερειακό επίπεδο ρυθμιστική αυτοτέλεια στους ΟΤΑ. Οι δυνατότητες μπορούν να αξιοποιηθούν άμεσα, ανεξάρτητα αν και πότε θα εκπονηθούν διαχειριστικά σχέδια. Οι τοπικές κανονιστικές διατάξεις θα μπορέσουν αργότερα να ενσωματωθούν από τους μελετητές των διαχειριστικών σχεδίων.

α) Οι παράγραφοι 4.3 και 5 του άρθρου 4 του 3937/2011 δίνει τη δυνατότητα στον Γενικό Γραμματέα της Αποκεντρωμένης Διοίκησης να εγκρίνει σχέδια διαχείρισης για τις κατηγορίες (4.3) Καταφύγια Αγριας Ζωής (Wildlife refuges)] και (5α) προστατευόμενα τοπία (Protected landscapes/seascapes),  (5β) προστατευόμενοι φυσικοί σχηματισμοί (Protected natural formations), (5γ) Τοπία που έχουν κηρυχθεί ως αισθητικά δάση, ως περιαστικά δάση, ως προστατευόμενα δάση και ως διατηρητέα μνημεία της φύσης κατά τα οριζόμενα στο άρθρο 19 του Ν. 1650/86.

β) Η παρ. 2 του άρθρου 6 του 3937/2011 παρέχει τη δυνατότητα στον Γενικό Γραμματέα της Αποκεντρωμένης Διοίκησης να χαρακτηρίσει μια περιοχή ως καταφύγιο άγριας ζωής με απόφαση που εδράζεται σε ειδική έκθεση που τεκμηριώνει την οικολογική ή άλλη φυσική αξία της περιοχής.

γ) Η παρ. 3 του άρθρου 6 του 3937/2011 παρέχει τη δυνατότητα στον Γενικό Γραμματέα της Αποκεντρωμένης Διοίκησης να χαρακτηρίσει μια περιοχή ως προστατευόμενο τοπίο ή προστατευόμενο φυσικό σχηματισμό με απόφαση που εδράζεται σε ειδική έκθεση (ο.π.) και γνώμη του αιρετού Περιφερειάρχη.