Η απεικόνιση της παραβατικότητας στην Κρήτη, εντός ενός γεωπληροφορικού χάρτη, δεν αρκεί για την αποτελεσματική δίωξη του περιβαλλοντικού εγκλήματος. Χρειάζεται να προηγηθεί και η πλήρης σύνταξη των εκάστοτε κατηγορητηρίων. Αυτό είναι εμφανές και στα παραδείγματα που δίνει ο κ. Σμπώκος στο εν λόγω άρθρο του, στο περιοδικό Ποινική Δικαιοσύνη (Ιανουάριος 2018, Αριθμός Τεύχους 214, έτος 21ο) .

Όμως, διατήρηση και επίταση του φαινομένου της ακαταδίωκτης εγκληματικότητας δεν απειλεί μόνο στοιχεία του περιβάλλοντος και προστατευόμενες ζώνες. Δοκιμάζει την ισχύ του δικαίου, ωθεί τα συνταγματικά όρια της παραγραφής αξιόποινων πράξεων στο όριο και εισάγει εμφατικά το φαινόμενο της δομικής ανομίας στην κοινωνική ζωή της ελληνικής περιφέρειας.

Σύμφωνα με το άρθρο 8 του Ν 4411/2016 το αξιόποινο παραγράφεται για τις εξής ειδικές περιπτώσεις. Όλες έχουν καταγραφεί στην έρευνά μας κατά της περίοδο 2010-2015 για το πρόγραμμα life themis(παραθέτουμε2 από τις 10 καταγεγραμμένες):

• Τοποθέτηση δηλητηρίων, άρθρο 8 παρ. 1 KYA H.Π.37338/1807/E.103/1.9.2010 (ποινή έως 2 χρόνια)

• Παράνομη υλοτομία αξίας έως 300 ευρώ άρθρων 268 του ΝΔ 86/1969 (κράτηση)

Όλες οι παραπάνω διατάξεις προκαλούν το περί δικαίου αίσθημα όλων μας, κινητροδοτούν την εγκληματική συμπεριφορά και ακυρώνουν το ερευνητικό μας πρόγραμμα και τις προσπάθειες που καταβάλλουν προανακριτικοί υπάλληλοι,Εισαγγελικοί λειτουργοί και τοπικές ΜΚΟ.